سالـــها گذشت..

مــن " آدم " شدم

اگر ...تــــو.... هنوز همان..... حـــوایی..

من باز هم حاضرم برایت سیب بیاورم..

حتی ......

اگر خدا مرا از خود براند..

آغوش تو بهشت ابدی من است....

باز هم رستـــگار میشوم...

از اندوهم که می خواهی بنویسی،
کلمات را چگونه کنار هم می گذاری تا غمنامه کهنه سالم را تکرار کند؟؟!!

مرا چون پرنده ای که بال هایش بسته می نویسی
یا چون پرنده ای که پرواز می کند، اما در هوای قفسش؟!!؟

خواب های طلائی م را امید تعبیر کن غریبه ی آشنا!

برایم فال نگیر!
من غمم را به فال نیک می گیرم!!

قصه سنگ صبور را بنویس و مرا!
که هر شب، نگاهم را می چرخانم در جست وجوی سرنوشتی که شاید دستی ورق بزند غم هایم را!

من می خواهم برگردم به ابدیت!!

با من بیا و نمان!!

ببین امشب چقدر شبیه کلمات شده ام!!

پس مرا محض خدا

فقط یک امشب بلند بلند فریاد کن!

تو را چه به فرهاد؟!....

یک فرهاد است و یک بیستون عاشقی...

تو همین یک وجب دیوار فاصله را بردار، من باورت می کنم!!

وقتی به خانه برگشتی
لبخندت را
کنار گلدان
پشت پنجره بگذار،
خورشيد
دل‌تنگ نگاه توست
در اين روزهای بارانی!!!

آسمان نیستم

که هر پرنده

سهمی از من باشد
.
.
.
من

آن پرنده ام

که سهم آسمانش را

از چشمان"تو"

میخواهد...

همـین که هســتی

همـین که لابــلای کلمــاتم

نفــس می کــشی , راه می روی

در آغوشــم می گـــیری ...

همــین که پنــاه واژه هایــم شده ای ...

همــین که سایــه ات هسـت ...

همــین که کلمــــاتـم از بی " تــــو "یـی

بیچاره نشــده اند

کافـی‌ست بــرای یک عمــر آرامــشم!!

بــــــــــاش!

حتی همـــین قـــدر دور!!

حتی همین قـــدر کم!

پیرمرد خسته کنار صندوق صدقه ایستاد.
دست برد و از جیب کوچک جلیقه‌اش سکه‌ای بیرون آورد.
در حین انداختن سکه متوجه نوشته روی صندوق شد: صدقه عمر را زیاد می‌کند!!!

 منصرف شد و رفت...

چقدر خسته ام از روزگار از هر روزم خسته ام از شکوه ها

از خاکیان بی وفا خسته از خویش خسته از این همه تنهایی

خسته ام از لبخند اجباری خسته ام از این روزگار پست

خدایا بدان روحم از همه دردها خسته است.

دیروز خاک، ساعتها گریه می کرد انگار باز دلتنگ بود...!

به هنگام شب باران به آرامی در گوش خاک ندا داد: چک چک چک چک...!

این ندا را همه حتی پدرم نیز شنید!!!

باران هیچ ترسی ندارد اما ابرها وادارش کرده بودند تا غرورش ریزش کند!!!

خاک جان گرفت، باران نیز آرام یافت...